Sponsors bedankt!

Beste familie, vrienden en bekenden,

Over 1,5 week hopen we alweer naar Nederland te vertrekken! De tijd is omgevlogen. De afgelopen weken hebben we de kinderen een
sponsorbrief laten schrijven voor de sponsors in Nederland. Dit was nog best lastig. De meeste kinderen schrijven hetzelfde verhaaltje op en zo zorgen ze ervoor dat alle brieven op elkaar lijken. Uiteindelijk is het ook lastig om op een jonge leeftijd een Engelse brief te schrijven.

De vader van het huis, BB Thomas, heeft vorige week zijn verjaardag gevierd. Dit gaat er wel heel wat anders aan toe dan in Nederland. We worden getrakteerd op een toffee en we zingen de jarige toe. Verder gebeurt er niet veel bijzonders. Normaal gesproken hebben ze ook geen ballonnen of slingers, maar nu hebben we voor hem ’s morgens vroeg ballonnen opgehangen. We hoorden van de pastor dat hij nog graag een mooie Bijbel wilde hebben. Die hebben wij voor hem kunnen kopen. De meeste families kopen één taart, maar dit zou voor het Fathershouse niet genoeg zijn. Dit is dus voor het Fatershouse te duur. ’s Middags hebben we allerlei koekjes gekocht, zodat het toch echt een verjaardag was. Het was erg gezellig.

Vorige week hebben we een bezoek gebracht aan Pashupatinath, een van de beroemdste, maar ook een van de meest macabere plaatsen in Nepal. Dit is namelijk een tempelcomplex bij de zogenaamde heilige rivier de Bagmati. Mensen komen hier om hun doden te verbranden. Elke dag en elk uur worden hier lijken gebracht en verbrand. We hebben er lang over getwijfeld of we dit wilden zien, maar het behoort toch tot de cultuur van het land waarin we nu zo’n vijf weken verblijven en eigenlijk moet je dat ook hebben meegemaakt. Het is wat lang om de hele ceremonie hier te beschrijven. Je hebt hier ook weer te maken met allerlei regels, die per kast verschillend zijn. Het was aan de ene kant luguber om het mee te maken, maar aan de andere kant is het hier de realiteit. Alleen christenen krijgen een graf. In de toekomst hoopt de kerk een stuk land te kopen, zodat iedereen een familiegraf kan krijgen. Momenteel worden de doden in een bos begraven waar je dan moet zoeken naar de graven. Soms staat er een kruis op, maar soms kun je alleen aan de vorm zien dat het een graf is.

Afgelopen zaterdag hebben we voor het eerst twee diensten gevolgd, omdat pastor Philip vroeg of we twee keer wilden helpen bij de zondagsschool. In totaal komen er ongeveer 100 kinderen naar de zondagsschool, verdeeld over twee diensten. ’s Avonds wordt er meestal geen zondagsschool gehouden. Voor de zondagsschool hebben we vrijdag allerlei inkopen gedaan, als schriften, potloden, gummen en puntenslijpers. Tijdens de zondagsschool hebben we het lied ‘Zoekt eerst het koninkrijk van God’ in het Engels geleerd, een verhaal voorgelezen en vragen gesteld. Als er nieuwe mensen in de kerk komen worden ze altijd naar voren geroepen om zich voor te stellen. Dit gebeurde zaterdag ook in de tweede dienst omdat we normaal alleen maar de eerste dienst meemaken. De pastor vraagt ons om vooraan te komen en te vertellen wat er in ons hart leeft. In het begin was dit best wennen, maar je weet nu dat het kan gebeuren.

Zondag waren de kinderen onverwachts een dagje vrij. De kinderen zijn aangekleed, lopen naar school en een kwartier later komen ze onze kamer binnenrollen met de mededeling dat ze vrij zijn. Dit betekent dat we spelletjes moeten verzinnen, want de kinderen weten anders niet hoe ze de dag door moeten komen. We gaan allemaal op pad met een gevulde fles water, zodat we paaltjesvoetbal kunnen spelen. Als de regels worden overtreden krijgt de overtreder een scheut water in zijn nek. ’s Middags wilden we gaan snoephappen op het dak, maar het regende. Uiteindelijk hebben we besloten om het toch in de woonkamer te doen. De kinderen hebben dikke pret. Je merkt dat de volwassenen er erg aan moeten wennen aan het lawaai van de kinderen. Ze zijn het totaal niet gewend om spelletjes te bedenken. Dit is soms erg lastig, want hierdoor merk je dat ze van ons ontzettend veel aandacht vragen. Als we met 20 kinderen een tekening kleuren, krijg je om de minuut de vraag of je een tekening wilt bekijken: ‘Brother Maarten?!! Sister Liesbeth?!!’ Het is moeilijk uit te leggen dat dit ons super veel energie kost. Meestal gaan we ze op een gegeven moment nadoen en dan lachen ze. Gelukkig begrijpen ze dan wel wat we bedoelen.

In Nepal vereren ze de Kumari, de levende godin. Dit is een meisje van 8 jaar. Elke dag vertoont ze zich om 4 uur ’s middags voor het raam van de tempel. Dit duurt een halve minuut en dan vertrekt ze weer naar binnen. Het is te bizar voor woorden dat zoiets toegestaan wordt. De manier waarop de Kumari gekozen wordt is echt triest. Het is de moeite waard om eens op google.nl te zoeken naar ‘kumari, de levende godin’.

We geven deze week minder les dan anders. De kinderen hebben allemaal examens, dus hier moeten ze voor leren.

Vandaag hebben de kinderen hun nieuwe schooluniformen en schoenen in ontvangst genomen. We hebben ze allemaal op de foto gezet, zodat de sponsors weer een nieuwe foto krijgen.

Als laatste willen we jullie nog wat vertellen over de spullen die we hebben gesponsord. Al het geld wat we van jullie hebben ontvangen, heeft een goede bestemming gekregen. Hiervoor willen we jullie, ook namens het Fathershouse, hartelijk bedanken.

We hebben twee geisers kunnen kopen, zodat iedereen zich kan douchen met warm water. De tweede geiser wordt pas in de winter geplaatst, omdat ze het in de zomer nog niet nodig vonden. In de keuken hebben ze een koelkast gekregen. Op alle kamers bevinden zich nu waterjars, zodat de kinderen gefilterd water kunnen drinken. In het huis hebben ze drie kasten gekregen, zodat BB Thomas en Lydia hun kleding en belangrijke documenten op kunnen bergen. Volgende week worden er vier tafels bezorgd, zodat de kinderen aan tafel kunnen eten. Alle kamers zijn opgeknapt. De muren zijn geverfd en er ligt zeil op de vloer. Gisteren hebben ze een stofzuiger gekregen. We hebben de kinderen geleerd hoe ze die moeten gebruiken. Nu hopen we dat ze het ook daadwerkelijk gaan doen. Verder zijn er nieuwe lakens en matrassen gekomen.

Volgende week hopen we een groot bedrag over te maken naar het Fathershouse in Ghorka. We zijn daar twee weken geleden geweest. We hebben gezien dat een paar kinderen op de grond slapen. Ze hebben daar dus hard bedden nodig. Voor de kerk hebben we wat reparatiekosten betaald en een hoop evangelisatiemateriaal is gedrukt. Het laatste geld geven we weg aan een evangelisatieproject in Humla.

Morgen hopen we afscheid te nemen in twee kerkdiensten. Zondag gaan we met de kinderen een dagje uit en dan hopen we afscheid te nemen!
We willen jullie hartelijk bedanken voor de reacties. Het is leuk dat er zo meegeleefd wordt. We hopen dat alles goed gaat in Nederland!

Een hartelijke groet uit Nepal!